Bilindiği gibi dış aleme yansıyan her eylem temelinde düşünsel bir kök ve birikim taşır. Düşüncelerin birikerek eyleme dönüştüğü tezinin İslamî literatürde destekçileri ve savunucuları olduğu gibi, Batı medeniyetinin yetiştirdiği düşünürlerde de yansımaları görülür
Aydınlanma çağı ve sanayi devriminin getirdiği bilimsel ve teknik gelişmelerin paralelinde sosyolojik ve felsefi atılımlar, 19. yüzyılda sanatçıları yeni sanatsal ifade arayışları içinde izlenimciliğe kadar götürmüştür. Fizik alanındaki yeni buluşlar ise, ışık ve rengin aslında bilinenin çok ötesinde farklı bir tanımlaması olduğunu göstermiştir.
Bir insanın özgünlüğü ne kadar büyükse, o insan boğuntu karşısında o kadar çaresiz kalır
16., 17. ve 18. yüzyılda pek fazla önemsenmeyen ve kullanımı tercih edilmeyen vibrato tekniğinin, herşeye rağmen 19.yüzyılda, diğer yüzyıllara göre daha keskin bir gelişimi olmuş, icracılar ve pedagoglar tarafından kullanımı artmıştır. Dolayısıyla 19. yüzyıldaki besteciler, eserlerine bu gelişimi yansıtmışlardır. Her yüzyılda, o dönemin müziksel ihtiyaçları nedeni ile farklı kullanımları olan vibratonun, eserlerdeki veya metodlardaki kullanımı da yüzyıllar arasında farklılık göstermiştir.
Siz öyle bir Atatürk düşünün ki, yurdun dört bir yanını işgal eden Batılı işgalciler dururken O,halkın başörtüsüyle uğraşacak! Siz, öyle bir Atatürk düşünün ki; Damat Ferit’i, Vahdettin’i ya da diğer işbirlikçi /teslimiyetçileri eşlerinin başlarını açmaları şartıyla af edecek! Böyle bir Atatürkyoktur,böyle bir Atatürkçülük de...
Atatürk’ün köylülerle, işçilerle, yoksul insanlarla çekilmiş fotoğraflarından bir sergi oluşturulması ne kadar güzel olur. O resimleri seyretmenin ayrı bir tadı var. Atatürk, duruşuyla karşısındaki kimsesize sarılır gibidir; ne kadar onlardandır.
Cenneti cennet yapan orada iyi ve kötünün bulunmamasıdır. Orada güzellik bile bulanıktır, çünkü seçilmez. Cennette olan yargıda bulunamaz, karar veremez ve seçim yapamaz; cennet bu yüzden cennettir; bu yüzden tümden kendini teslim etme, bütünüyle imanın içinde olmaktır. Cennet vaadedilir; karar vermeyi gerektirecek aklı askıya alan iman sahibi oraya varmıştır zaten.
Batı bilinci, kültürler arasındaki kopukluk sorunuyla 16. yüzyılda, beklenmedik ve acılı bir biçimde, Yeni Dünya`nın bulunması üzerine karşı karşıya gelir. Ama bu çağda oldukça basit bir seçeneğe indirgenir sorun:
Eğitim Sosyolojisinin en önemli kavramlarından, sosyalleşme ve eğitim konusunun en önemli kısımlarından biri de kültürleme kavramıdır. Kültürleme, kişinin doğuştan itibaren kendi kültürünü öğrenmesi, benimsemesi ve bu kültürün bir “üyesi” olması demektir. Kültürlemenin en önemli yanı, gruba veya tabakaya has olan dilin öğrenilmesidir.
Bu makale yirminci yüzyılın ilk yarısında, özellikle Georg Lukács, Bertolt Brecht, Walter Benjamin ve Theodor Adorno gibi düşünürlerin katkılarıyla biçimlenen marksist estetik tartışmalarında ortaya çıkan temel eğilimleri özetler. Bu erken dönem tartışmaların genel olarak seyirci yetkinliğiyle ilişkili olduğu iddiasında bulunur ve bu tartışmaların sinemayla ilişkisine odaklanır.
